نیلینگ

لیست قیمت نیلینگ

بدلیل نوسانات قیمت آهن در ساعات روزجهت خرید و ارائه نازلترین قیمت کالای درخواستی با ما تماس بگیرید. گروه صنعتی پارس کاوه با شما همکاری خواهد کرد تا بهترین محصول را بر اساس مشخصات خود تولید کنید و یا به شما در پیدا کردن بهترین تناسب کمک خواهد کرد.

نیلینگ

نیلینگ روش ساخت و ساز است که می‌تواند به عنوان یک مقیاس بازساختی یا ترمیمی برای درمان بی ثباتی و ناپایداری دامنه‌های خاک طبیعی یا به عنوان یک روش ساخت و ساز که اجازه‌ی سراشیب شدن ایمن مافوق دامنه های موجود یا جدید خاک را می‌دهد، مورد استفاده قرار گیرد. این روش شامل جای دادن عناصر تقویت کننده‌ی نسبتا قلمی و باریک در شیب می‌باشد- اغلب هدف کلی میلگرد با وجود خاک اختصاصی یا میله‌های سیستم تو خالی نیز در دسترس می‌باشد. میله‌های مستحکم معمولا در حفره‌های از قبل حفر شده در محل نصب شده اند با استفاده از یک خط ملات جداگانه، در حالی‌که میله‌های تو خالی حفر شده باشند و همزمان با آهک و سیمان توسط یک سر مته و توسط پمپاژ ملات به سمت پایین میله‌ی توخالی همزمان با پیشرفت حفاری پر شده باشند. روش‌های جنبشی شلیک میله‌های نسبتا کوتاه به دامنه‌ها و سراشیبی‌های خاک نیز توسعه داده شده است. میله‌های نصب شده با استفاده از روش‌های حفاری معمولا به طور کامل با ملات پر شده و در یک انحراف کمی به سمت پایین با میله‌های نصب شده در نقاط با فواصل منظم در سراسر سطح شیب نصب شده است. یک روکش سخت و سفت(اغلب به طور پنوماتیکی بتن استفاده می‌کنند در غیر این صورت به عنوان شاتکریت شناخته می‌شود) یا صفحات سر میخ خاک ایزوله ممکن است در سطح مورد استفاده قرار بگیرد. متناوبا یک شبکه‌ی تقویتی انعطاف پذیر ممکن است در برابر سطح خاک در زیر صفحات نگه داشته شود. توری آهنی برهان Rabbit و فابریک‌های کنترل فرسایش زیست محیطی ممکن است در رابطه با روکش شبکه‌ای انعطاف پذیر مورد استفاده قرار بگیرد که در آن شرایط زیست محیطی تحمیل می‌شود. اجزای با میخ استوار کردن خاک نیز باید برای ایجاد ثبات دیوارهای حایل و دامنه‌های پر موجود(سدها و خاکریزها) استفاده شود، این به طور معمول به عنوان یک اقدام اصلاحی انجام می‌شود.

از آنجا که اولین کاربرد آن استفاده از روش‌های مدرن در ورسای در سال ۱۹۷۲ می‌باشد نیلینگ در حال حاضر یک روش به خوبی تثبیت شده در سراسر جهان هست. یکی از اولین نشریات راهبرد ملی برای نیلینگ در ژاپن در سال ۱۹۸۷ در ایالات متحده تولید شد. اداره‌ی فدرال بزرگراه اولین نشریه‌ی راهبرد ملی را در سال ۱۹۹۶ و ۲۰۰۳ صادر کرد.

تجزیه و تحلیل مقدماتی

چهار نکته‌ی اصلی در مشخص کردن در نظر گرفته می‌شود در صورتی که نیلینگ یک روش نگه داری موثر باشد که به شرح زیر است. اول شرایط موجود زمین باید مورد بررسی قرار بگیرد. مزایا و معایب برای یک دیوار میخ گذاری شده در خاک باید برای کاربرد خاص در نظر گرفته شده مورد ارزیابی قرار گیرد. دیگر سیستم‌ها باید برای کاربرد خاص در نظر گرفته شوند. در نهایت هزینه‌ی دیوار میخ گذاری شده‌ی خاک باید در نظر گرفته شود. دیوارهای میخ گذاری شده‌ی خاک می‌توند برای انواع خاک‌ها و شرایط گوناگون مورد استفاده قرار گیرد. مطلوب‌ترین شرایط برای میخکوبی (نیلینگ خاک) عبارتند از: خاک باید قادر باشد یک تا دو متر بالا برای حداقل دو روز هنگام برش عمودی یا تقریبا عمودی به صورت پشتیبانی نشده بایستد. همچنین تمامی میخ کوبی های خاک در یک سطح مقطع باید در یک سفره‌ی آب‌های زیرزمینی بالا واقع شود. اگر میخ کوبی‌های خاک در بالای سفره‌ی آب‌های زیرزمینی قرار نگرفته باشند، آب‌های زیرزمینی نباید به طور منفی به سطح حفاری، پیوند بین زمین و خود میخ کوبی خاک تاثیر بگذارند. بر مبنای این شرایط مطلوب برای میخکوبی سفت خاک به خاک‌های ریزدانه‌ی سخت که شامل خاک سفت به خاک رس سخت می‌باشد که شامل خاک سفت و سخت به خاک پرمایه، لای رسی، خاک رس سیلتی، خاک رس، شن و ماسه، لای و شن و ماسه خاک‌های ترجیحی و با اولویت هستند. شن و ماسه و سنگ ریزه‌هایی که با خاک‌های بسیار متراکم با برخی از انسجام‌های ظاهری متراکم شده‌اند برای نیلینگ به خوبی کار می‌کنند. صخره یا سنگ در معرض هوا نیز قابل قبول می‌باشد تا زمانی که سنگ از درون و بیرون به طور مساوی هوازده شود(به معنی صفحات بدون ضعف و سستی). در نهایت، خاک‌های یخبندان به خوبی برای نیلینگ کار می‌کنند. لیستی از شرایط نامطلوب یا دشوار خاک برای نیلینگ می‌تواند شامل خاک‌های خشک، با انسجام کم به طور ضعیف درجه بندی شده، خاک‌های با یک سفره‌ی آب زیرزمینی بالا، خاک‌های با سنگ فرش‌ها و تخته سنگ‌ها، خاک‌های ریزدانه‌ی نرم به بسیار نرم، خاک‌های به شدت خورنده، تخته سنگ‌های در معرض هوا با لس‌ها و صفحات بی بنیه‌ی نامطلوب باشد.

چرا نیلینگ؟

میخکوبی خاک یک روش حفظ زمین با استفاده از عناصر فولادی مقاوم در برابر تنش (میخ ها) است که می تواند برای پشتیبانی دائم یا موقت طراحی شود. دیوارها به طور کلی از بالا به پایین ساخته می شوند. به طور معمول، ۳ تا ۶ فوت از خاک از بالای ناحیه برنامه ریزی شده برای حفاری، حفر می شود. حفره های تقریبا افقی معمولا با مراکز ۳ تا ۶ فوت حفر می شوند. میله های فولادی مقاوم در برابر تنش در داخل حفره ها قرار داده می شوند و سپس فضای خالی حفره‌ها با استفاده از دوغاب سیمان پر می‌شود. یک سیستم زهکشی بر روی سطح گودبرداری کارگذاشته می‌شود و سپس شاتکریت بر روی سطح گود پاشیده می‌شود. پانل‌های پیش‌ساخته نیز به جای شاتکریت استفاده شده است. بعد از آن یک صفحه های پلیت فولادی بر روی نوک میخ ها کار گذاشته می‌شود. خاک موجود در پایه این مرحله اول تا عمق حدود ۳ تا ۶ فوت برداشته می شود. مراحل نصب تکرار می شود تا عمق دیوار طراحی شده بدست آید. میخ های جایگذاری شده در خاک ناحیه ای مقاوم از خاک را ایجاد می کنند.

تجهیزات میخکوبی خاک به اندازه کافی کوچک بوده و براحتی در دسترس هستند. برای مناطق شیب دار، مانند پرتگاه ها و یا دیواره ‏های حایل، میخکوبی خاک را با استفاده از جرثقیل به حالت آویزان می توان نصب نمود. همچنین می توان میخکوبی را در زیر ساختار ‏های موجود در حفاری نصب نمود.

میخکوبی خاک با محبوس نمودن زمین، آن را جهت ساختمان سازی، سازه پارکینگ ها، تونل ها، بریدگی های عمیق، تعمیر ‏دیوارحائل و در کل جلوگیری از رانش زمین استفاده می شود.‏

معایب عدم استفاده از نیلینگ

دیوارهای با میخکوبی خاک برای کاربردهای که در آن تغییر شکل سازه ها و امکانات آب و برق واقع در پشت دیوار موردنظر نیاز است بسیار شدید کنترل شوند مناسب نمی باشد زیرا این سامانه برای انتقال مقاومت نیاز به تغییر شکل خاک دارد. انحراف را می توان با ارسال کشش کاهش داد اما سبب افزایش هزینه می شود.

• امکانات آب و برق موجود ممکن است سبب محدودیت در موقعیت میخ ها، شیب میخ ها و طول میخ ها شود.

میخکوبی دیوارهای خاکی در جاهایی که مقادیر زیادی نشت آب های زیرزمینی به درون حفره ها وجود دارد مناسب نیست زیرا سطحی که بایستی میخکوبی شود نیاز به حفاظت موقت دارد.

• دیوارهای با میخکوبی خاک دائمی نیاز ارتفاق زیرزمینی دائمی دارند.
• ساخت دیوارهای با میخکوبی خاک نیاز به پیمانکاران متخصص و مجرب دارد.

سر منشاءها

مخکوبی خاک از روش‌های جدید تونل زنی اتریشی است که یک سیستم برای حفریات زیرزمینی در سنگ می‌باشد. این روش شامل فولادهای غیرفعال تقویت شده در سنگ به دست آمده توسط کاربرد شاتکریت تقویت شده است. این مفهوم ترکیب فولاد منفعل و شاتکریت نیز برای پایداری سراشیبی‌ها و دامنه‌های صخره از سال ۱۹۶۰ اعمال شده است. اولین برنامه‌ی نیلینگ در سال ۱۹۷۲ برای یک پروژه‌ی توسعه‌ی راه آهن در نزدیکی ورسای فرانسه پیاده سازی شد. نیلینگ ها برای ایجاد ثبات یک شیب ۱۸ متر بالاتر متشکل از خاک شنی استفاده شده است. ثابت می‌شود که این روش بسیار مقرون به صرفه تر باشد در حالی‌که زمان ساخت و ساز را در همان زمان در مقایسه با دیگر روش‌های پشتیبانی قراردادی کاهش می‌دهد. کشور آلمان کشور بعدی برای بررسی نیلینگ بود. از سال ۱۹۷۵ تا سال ۱۹۸۱ دانشگاه کارلسروهه و شرکت ساخت و ساز بائر برای ایجاد یک برنامه‌ی تحقیقاتی همکاری کردند. این برنامه تست مقیاس کامل از دیوارهای آزمایشی را با تنظیمات مختلف و روش‌های تجزیه و تحلیل توسعه یافته برای کاربرد در طراحی اجرا کرد. ایالات متحده برای اولین بار نیلینگ را در سال ۱۹۷۶ برای پشتیبانی یک حفاری ۱۳.۷ متری شالوده‌های عمیق در ماسه‌ی سیلتی متراکم استفاده کردند. نیلینگ در توسعه‌ی بیمارستان خیریه‌ی خوب در پورتلند اورگان اجرا شد. این سیستم حائل در تقریبا نیمی از زمان و در حدود ۸۵ درصد هزینه‌ی سیستم‌های حائل معمولی تولید شد.

طرح

پس از تجزیه و تحلیل اولیه ‌ی مکان، طرح‌های اولیه‌ی دیوار میخ خاک می‌تواند آغاز شود. این با یک انتخاب حالات محدود و رویکردهای طراحی آغاز می‌شود. دو تا از رایج‌ترین حالات محدود مورد استفاده در طراحی دیوار میخ(ناخن) خاک، حالات حد خدمت و حد قدرت است. حالت حد قدرت حالت محدودی است که مکانیسم‌های بالقوه‌ی خرابی و یا حالت‌های فروپاشی سیستم دیوار میخ خاک را مورد توجه قرار می‌دهد. حالت حد خدمات، حالت محدودی است که فقدان عملکرد خدمات ناشی از تغییر شکل بیش از حد دیوار را مورد توجه قرار می‌دهد و توسط محدودیت‌های تحت فشار، تغییر شکل و مواجه با شکاف عرضی تحت شرایط منظم خدمت تعریف شده است. این دو رویکرد طراحی رایج برای دیوارهای میخ خاک طراحی حالت محدود و طراحی بارگذاری خدمات هستند. ملاحظات طراحی اولیه شامل شامل طرح دیوار(طول و ارتفاع دیوار)، فاصله گذاری افقی و عمودی ناخن(میخ) خاک، الگوی میخ خاک بر روی سطح دیوار، شیب میخ خاک، توزیع و طول میخ خاک، ویژگی‌های زمین مربوطه و مواد میخ خاک. با تمامی این متغیرها در ذهن مهندس طراح مرحله‌ی بعدی استفاده از نمودارهای ساده شده برای ارزیابی اولیه‌ی طول میخ و حداکثر نیروی میخ می‌باشد. طول، قطر و فاصله گذاری میخ به طور معمولی پایداری داخلی و خارجی دیوار را کنترل می‌کند. این پارامترها می‌توانند در طول طراحی تا زمانی که تمامی ملزومات خارجی و داخلی پایداری مشاهده می‌شوند تنظیم شوند. پس از اینکه طراحی اولیه کامل شد پیشرفت‌های طراحی نهایی که دیوار میخ خاک باید برای حالت‌های شکست داخلی و خارجی مورد آزمون قرار دهد، ملاحظات وابسته به زمین لرزه و کیفیت‌های زیبایی شناسانه می‌باشد. فاضلاب، نفوذ سرما و بارهای خارجی مانند باد و نیرو‌های هیدرواستاتیک نیز باید مشخص شوند و در بررسی نهایی طرح گنجانده شوند. دیوارهای میخ خاک در مکان‌های با خاک رس بسیار نرم ایده‌آل نیستند. خاک‌های با انعطاف پذیری بالا، یک محدوده‌ی سیال بالا و قدرت کم شکاف زه کشی نشده‌ی در معرض خطر تغییر شکل بلند مدت(خزش) می باشند.

ساخت و ساز

با طراحی کامل، ساخت و ساز گام بعدی می‌باشد. بیشتر ساخت و ساز دیوار میخ خاک یک روند خاص را دنبال می‌کند. در ابتدا یک برش کاوش باستان شناسی انجام شد و نیروبخشی موقت در محل در صورت لزوم قرار داده شد. این با تجهیزات زمین در حال حرکت معمولی و مته‌های هیدرولیک انجام شد. سپس چاله‌هایی برای میخ‌های خاک در مکان‌های از پیش تعیین شده همان طور که توسط مهندس طراح مشخص شد دریل شد. تجهیزات مورد استفاده برای این مرحله وابسته به ثبات و پایداری مواد است که در آن دیوار میخ خاک در حمایت و پشتیبانی است. روش‌های تصادمی چرخشی یا دوار با استفاده از روش‌های مته‌ی خشک یا تراز کردن هوا می‌توانند با زمین پایدار استفاده شوند. برای زمین متزلزل و بی ثبات، روش‌های دوار دوبلکس و تک لوله با روش‌های مته‌های بنیادی یا تراز کردن آب و هوا مورد استفاده قرار گرفت. با حفر چاله‌ها، مرحله‌ی بعدی نصب و ملات پر کردن میخ‌ها در محل می‌باشد. پس از اینکه تمامی میخ‌ها وارد شدند یک سیستم زه کشی یا فاضلاب در مکان قرار داده شد. حصیر زه کشی مصنوعی که به طور عمودی بین سرهای میخ تا پایین پایه‌ی دیوار ادامه یافته است قرار گرفته است که در آن آن‌ها اغلب به یک پایه‌ی ستون تخلیه متصل شده‌اند. یک لایه‌ی شاتکریت اعمال شده است و صفحات فلزی دریچه‌ی چاه قبل از یک روکش نهایی در مکان برای تکمیل دیوار میخ خاک جای گرفته‌اند. تغییرات مراحل توصیف شده در بالا ممکن است لازم باشد تا وظایف آماده سازی اضافی را جای دهد یا به طور تکمیلی برای شرایط خاص پروژه فعالیت کند. از نظر ساخت و ساز، دیوارهای میخ خاک دارای یک مزیت قطعی بر گزینه های دیگر است. دیوارهای میخ خاک نیاز به یک حق عبور کوچکتر از روی ملک دیگر نسبت به دیوارهای محکم نگه داشته شده در زمین دارند و دارای اثرات زیست محیطی کمتری هستند. نصب و راه اندازی دیوارهای میخ خاک نسبتا سریع می‌باشد و به طور معمول مواد کمتر و تجهیزات ساخت و ساز کمتری نسبت به دیوارهای با لنگر بسته شده یا محکم شده در زمین به کار می‌برد.

مقایسه‌ی هزینه

یکی از مزیت‌های بزرگ دیوارهای میخ خاک مقرون به صرفه بودن آن‌ها در بین گزینه‌های دیگر است. هنگامی که در روش های ساخت و ساز نیلینگ استفاده شده است، دیوارهای میخ خاک بسیار مقرون به صرفه تر از دیوارهای بتنی با قدرت گرانشی هستند و مشابه یا مقرون به صرفه تر از دیوارهای با لنگر بسته شده به زمین هستند.

بازرسی و نظارت بر عملکرد

فعالیت‌های بازرسی یک نقش حیاتی در تولید دیوارهای میخ خاک با کیفیت بالا ایفا می‌کنند زیرا متابعت با طرح‌های پروژه و مشخصات باید در یک دیوار میخ خاک نتیجه شود که وظیفه‌ی در نظر گرفته شده ی خود را در طول زمان طراحی انجام خواهد داد. بازرسی‌ها معمولا شامل ارزیابی زیر هستند: انطباق اجزای سیستم با خصوصیات مواد، انطباق روش‌های ساخت و ساز با مشخصه‌های اجرایی، انطباق با مشخصه‌های عملکردی کوتاه مدت و نظارت طولانی مدت. مشخصه‌های عملکردی کوتاه مدت با تست‌های بارگذری‌ها بررسی شده‌اند که در آن از جک‌های هیدرولیک و پمپ‌ها برای انجام برنامه‌های کاربردی متعدد بارگذاری بهره می‌برند. سه آزمون بار مشترک برای عملکرد کوتاه مدت شامل آزمون‌های بار نهایی یا تایید، آزمون‌های اثبات و آزمون‌های وادادگی و خزش می‌باشند. آزمون‌های نهایی کردن یا تایید بارگذاری برای تایید انطباق میخ‌های خاک با ظرفیت خروجی و نقاط قوت به دست آمده از روش نصب و راه اندازی پیمانکار انجام شده است. آزمون‌های اثبات به منظور بررسی در نظر گرفته شده اند که روش ساخت و ساز قراردادی نامتناقض و ثابت بوده است و میخ‌ها حفاری و با ملات پر نشده اند و در یک منطقه‌ی خاک در مرحله‌ی تایید تست نشده‌اند. آزمون‌های خزش یا وادادگی برای اطمینان از این‌که بارگذاری‌های طرح میخ می‌توانند به طور ایمن در طول حیات خدمت ساختار حمایت و پشتیبانی شوند، انجام شده است. نظارت بر عملکرد بلند مدت برای جمع آوری داده‌ها برای اطمینان از عملکرد مناسب و اصلاح شیوه‌های طراحی آینده مورد استفاده قرار گرفته است. پارامترهای اندازه گیری شده شامل حرکت عمودی و افقی سطح دیوار، جنبش‌های محلی یا زوال عناصر سطح، زه کشی به زمین، بارگذاری ها، توزیع بار و تغییرات بارگذاری در میخ‌ها، دما و بارندگی می‌باشد. این پارامترها با استفاده از چندین ابزار خاص از جمله شیب سنج‌ها، سلول‌های بار و فشارسنج‌ها اندازه گیری شده‌اند.